“อื้มมมมมม อ๊า ปละ
ปล่อย อื้อออ” มือหนาบีบเคล้นยอดอกสวยจนขึ้นรอยแดงเต็มไปหมด
ริมฝีปาหยักลากประทับสร้างรอยรักสีกุหลาบเต็มไปทั่วบริเวณซอกคอและเนินอกขาว
“แน่ใจหรอ
ว่าจะให้ฉันปล่อย” เสียงทุ้มแหบพร่ากระซิบข้างหู ก่อนจะงับใบหูเล็กเบาๆ
มือหนาลากผ่านจุดอ่อนไหวใต้กางเกงนอน
“อ๊ะ อ๊าาาาา”
เสียงหวานครางลั่น เมื่อมือหนาลูบไล้บริเวณจุดอ่อนไหว ถึงจะกั้นด้วยกางเกงนอนก็ตาม
กายบางบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน
“อย่า อย่าถอดนะ
อึก หยะ หยุด” คยูฮยอนได้สติกลับมาอีกครั้ง
เมื่อมือของบุคคลปริศนากำลังจะดึงกางเกงของเขา มือเรียวพยายามปัดป้อง
แต่สุดท้ายก็กลับโดนรวบด้วยมือเพียงข้างเดียวของอีกฝ่าย
“อยะ อย่ามองสิ”
คยูฮยอนพยายามจะปกปิดเรือนร่างของตัวเองด้วยการงอตัวเข้าหากัน
ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงซ่านด้วยความอายและด้วยแรงอารมณ์
“สวย....”
เพียงคำพูดเดียวที่หลุดออกมาจากชายแปลกหน้า ก็ทำให้ใบหน้าหวานแดงซ่านขึ้นไปอีก
มือหนาคลายมือเรียวทั้งสองข้างออก ก่อนจะโน้มตัวลงไปประกบจูบอีกครั้ง
.....และอีกครั้ง
แม้จะอยากปกป้องตัวเองจากการกระทำแบบนี้เพียงใด
แต่มือไม้ของคยูฮยอนกลับอ่อนระทวยจากรสจูบที่อีกคนพยายามจะป้อนให้
“นายมีความรู้สึกซะขนาดนี้ หยุดไม่ได้หรอกนะ”
มือหนาลูบไล้แก่นกายเล็กที่เริ่มเปลี่ยนรูปร่างตามแรงอารมณ์ กายบางกระตุกวูบ
“อึก อย่า
อย่าจับตรงนั้น อื้ออ อ๊า” สะโพกมนลอยขึ้นตามแรงขยับของมือหนา ไม่นานนักคยูฮยอนก็ลดปล่อยออกมาจนหมด
“แฮ่ก นะ นาย
จะทำอะไร อย่านะ” ร่างบางถอยร่นจนชนหัวเตียง เมื่อเห็นอีคนกำลังจะถอดเสื้อผ้า
ไม่นานนัก ร่างของชายปริศนาตรงหน้าก็เปลืยเปล่าไม่ต่างจากเขา
“อย่า หยุดนะ อื้ออ
หยะ หยุด อ๊าา” เสียงหวานครางลั่น เมื่อริมฝีปากของอีกคนพรมจูบไปทั่วบริเวณต้นขา แถมยังดูดดึงจนเกิดรอยแดง
มือหนาลากผ่านตามแนวขา
จนมาหยุดอยู่ที่ช่องทางรักที่ปิดสนิท เพราะไม่เคยมีใครได้เข้ามา นิ้วเรียวสะกิดที่ปากทาง
“จะ จะทำอะไรหน่ะ”
ร้องถามอีกคนลั่น เมื่อรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่ป้วนเปี้ยนอยู่ที่ช่องทาง ชายปริศนาไม่ได้ตอบอะไรกลับมา
นิ้วเรียวเริ่มสอดแทรกเข้ามาในช่องทางหลัง
เสียงหวานร้องลั่นทันที “อื้อออ เจ็บ เจ็บ ฉันเจ็บ ฮึก”
น้ำตาไหลออกมาจากหางตาด้วยความเจ็บ
มือีกข้างยกขึ้นมาเกลี่ยน้ำตาออกมาจากใบหน้าหวานเบาๆ
ก่อนจะแทรกนิ้วเข้าไปสุดความยาว
“เจ็บ อื้อ อ๊ะ ฮึก
อ๊า” ความเจ็บมาพร้อมกับความเสียวซ่าน ใบหน้าหวานสะบัดไปมาด้วยอารมณ์บางอย่างที่พุ่งขึ้น
“พร้อมนะ”
เสียงทุ้มพูดขึ้น พร้อมกับถอนนิ้วออก ถ่างขาเรียวให้อ้ากว้าง ก่อนจะแทนที่ด้วยแก่นกายขนาดใหญ่แทน
“อ๊าาา เจ็บ ฮึก
เอาออกไปนะ ฉันเจ็บ ฮือ” คยูฮยอนโผตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
ทันที่บุคคลปริศนากระแทกเข้ามาทีเดียวจนสุดความยาว ช่องทางหลังเกร็งจนแก่นกายใหญ่ไม่สามารถขยับได้
“อึก อย่าเกร็งสิ
ฉันขยับไม่ได้” ผลักร่างบางให้นอนราบไปกับเตียงตามเดิม
ประคองใบหน้าหวานขึ้นมาป้อนจูบหลายครั้ง เพื่อดึงความสนใจ
ได้ผล เมื่อช่องทางหลังลดความเกร็งลง
แก่นกายใหญ่เริ่มขยับเข้าออก ขาเรียวตวัดเกี่ยวเอวของอีกคนไว้แน่น
“อ๊าาา อึก ระ
แรงอีก อ๊ะ” ร้องของอย่างหมดความอาย เมื่ออารมณ์พุ่งขึ้นถึงขีดสุด
มือเรียวจิกแผ่นหลังกว้างไว้เป็นที่ยึด ใบหน้าหวานสั่นคลอนตามแรงกระแทก
“อึก เรียกชื่อฉัน ซีวอน
เรียกสิ” เสียงทุ้มครางต่ำอย่างพึงพอใจ เมื่อช่องทางหลังบีบรัดเขาเป็นอย่างดี พลางเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
จนขาเตียงสั่นคลอน
“อึก อ๊ะ ซีวอน ซีวอน
อ๊าาา”
“อึก อะ”
ในที่สุดก็ปลดปล่อยเข้าไปในตัวของอีกคนจนหมด ซีวอนถอนแก่นกายออกมา
น้ำสีขาวขุ่นไหลย้อนออกมาปะปนกับสีเลือด คยูฮยอนนอนหอบอย่างหมดแรง
“นะ นาย เป็นใครกันแน่”
เสียงหวานถามอย่างแผ่วเบา ไม่ทันได้คำตอบ คยูฮยอนก็ผล็อยหลับไปซะก่อนด้วยความเหนื่อย
ซีวอนจ้องใบหน้าอีกคนในความมืด
ทรุดตัวลงนอนข้างๆ ดึงอีกคนมาไว้ในอ้อมกอด พลางกดจูบที่หน้าผากเนียนเบาๆ
“ฉันหน่ะหรอ
ซานต้าที่รักของนายไง”
กลับไปอ่านต่อที่ http://my.dek-d.com/dekdee/writer/viewlongc.php?id=878018&chapter=6
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น